İslam dinimizin gülleri
solmuş,
Elveda eylemiş iman gidiyor,
Fitne fesatlarla her taraf
dolmuş,
Semaya çekilmiş iman
gidiyor…
Erkek kadın birbirine
katılmış,
İslam dini sefalete
satılmış,
İslam ailesiyle danslar
tutulmuş,
Caniler zinaya üryan
gidiyor…
Doğru yoldan eğri yola
gitmişler,
Doğru teklif, eğri tasdik
etmişler,
Moda diye hanım üryan
etmişler,
Fırlamış içinden iman
gidiyor…
“İslam’ım” diyor da dinine
düşman,
Ettiği günaha olmuyor
pişman,
Nefsine uymuş da şen ve
şadüman,
Hayvan sıfatında insan
gidiyor…
Kulun günahıyla deniz
bulanmaz,
Kıyamet kopsa da kâfir
uyanmaz,
Rüştü bu münkirler Hakka
inanmaz,
Cehennem narına yanan
gidiyor…
İpek Efendi’mize ait olan bu
şiir Mehmet Köse (Gardiyan)’a ait özel küçük not defterinden alınmıştır.
Kendisine teşekkür ederim.
11 Hece sayısına göre
yazılmış olan bu şiirde hece sayısı tutmayan bazı mısralar da tarafımdan
düzeltildi. Şiirin orijinalini görmediğim için orijinalinde de hece sayısında
hata olup olmadığından emin değilim. Hatalı hece sayısıyla buraya almak
istemedim.
Bu vesile ile mübarek insan
İpek Efendimizi de rahmetle anmış olalım.
Mekânı cennet olsun.
Suat Zobu